بچه پول داری ملی
مطمئاً هیچ کس منکرمشکلات اقتصادی این کشور نخواهد بود، چون واقعیتی است که مردم جامعه با چشم خود آن را مشاهده کرده و با آن پنجه نرم می کنند ؛ حالا بماند که عده ای سرمایه دار کاملاً از این وضع موجود سوء استفاده کرده و پنجه به صورت ملت و مستضعفین می اندازند و بیشترین اعتراضات را هم همین ها دارند و... بگذاریم و بگذریم . اما حقیقتاً مردم عزیز کشورمان علی رغم تمام وفاداریی ها و فداکاری هایی که برای انقلاب شون دارند در مشکلات اقتصادی بسر می برند و انصافاً از این وضع اقتصادی موجود در کشور رنج برده و ناراضی هستند.
بحث ما این است که اولاً علت این بحران اقتصادی چیست؟ ثانیا راهکاربرون رفت ازاین بحران چیست؟
به نظر می رسد که علت اصلی و اساسی این بحران اقتصادی این است که متاسفانه اقتصاد ما کاملاً یک اقتصادی وابسته است آنهم وابسته به نفت . وقتی اقتصاد ما وابسته به نفت شد به مجرد این که کشورهای ثروتمند و زورگو، قیمت نفت را بالا و پائین کنند اقتصاد کشور ما هم بالا و پائین می شود و همین سبب نوسانات بازار شده و دود آن فقط و فقط به چشم مردم می رود و کاملاً به نفع افراد سود جو و زورگو در سرتاسر عالم می شود. بنابراین تا وقتی که اقتصاد ما اقتصاد نفتی باشد وضیعت همینی می شود که می بینیم . حقیقتاً کافی است فردی که دلسوز میهن خود است اندکی فکر کند قطعاً تصدیق خواهد کرد که این روش اقتصادی کاملاً غلط و مضر است چه برای امروز و چه برای فردای این کشور زیرا وقتی ذخایر نفتی خودمان را مدام خام خام فروختیم اولاً چیزی جایگزین آن نخواهد شد و رو به زوال است و ثانیاً نیروهای نخبه و کارآمد و خلاق در این کشور از دست خواهند رفت و در نتیجه کشوری که باید تولید کننده باشد مصرف کننده ی محض خواهد شد . و این روند ، آینده کشور را قطعاً به خطر خواهد انداخت . زیرا یک روزی این نفت تمام می شود آن وقت است که ما دست گدایی خود را خاضعانه و ذلیلانه به دنیا دراز می کنیم .
مقام معظم رهبری در این باره می فرمایند:
وقتی قرار شد که ما این ذخیره تاریخی خودمان را از زیر زمین بکشیم بیرون ، مدام خام فروشی کنیم مثل بچه پولدارها که قدر پول را نمی دانند ، هر جور دستشان بیاید خرج می کنند ، به حالت «بچه پول داریِ ملّی » کشور را بخواهیم اداره کنیم آن وقت نه نخبه شناخته می شود و نه به نخبه احساس احتیاج می شود ونه نخبه می تواند نقش ایفا کند و نتیجه همین می شود که سرنوشت کشور می افتد دست آن کسانی که سیاست گذاران کلان نفت و منابع زیرزمینی هستند .
اما حالا راهکار برون رفت از این مشکل چیست ؟ انصافاً اگر کسی اندکی فکر کند قطعا پی خواهد برد که تنها راه حل مشکل این است که اقتصاد کشور باید از وابستگی به نفت رهایی یابد و ظرفیت های فراوان دیگری که در کشور ما وجود دارد به کار گرفته بشود .
حقیقتاً ظریفت های درونی کشور آنقدر زیاد است که شمارش آنها از حوصله خارج است . اما اگر بخواهیم یک ظرفیت به عنوان نمونه عرض کنیم ، صنعت گردشگری در ایران است که این صنعت از ظرفیت های بسیار بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است . براساس گزارش سازمان جهانی گردشگری ، ایران رتبه دهم جاذبه های باستانی و تاریخی و رتبه پنجم جاذبه های طبیعی را در جهان داراست و کشور عزیزمان ایران از لحاظ امنیت برای گردشگران خارجی یکی از امن ترین کشورهای جهان به شمار می رود و...
اما متاسفانه تمام این ظرفیت های فراوان نادیده گرفته شده و فقط رفتیم سراغ چاه های نفتی که هم اقتصاد امروزمان را با مشکل مواجه کرده . چون سیاست های کلان نفت در دنیا دست دشمنان قسم خورده این ملت وهم آینده کشور را با خطر جدی مواجه می کند چون یک روزی که آن روز هم خیلی دور نیست این نفت تمام خواهد شد بنابراین بهترین راهکار این است که در چاه های نفت را ببندیم.
این بحث ادامه دارد...
